maandag 11 maart 2013

40, al een tijdje en ineens houdt het mij bezig.....

Al in september vorig jaar ben ik 40 geworden. Door omstandigheden werd het een gewone verjaardag, geen uitgebreid feestje of wat nog meer. Misschien daarom, misschien omdat ik het heel druk had toen, maar in ieder geval was het voor mij niet een heel bijzondere leeftijd. Tot een paar weken geleden. Tot het moment waarop iemand mij vroeg hoe oud ik nu was en waarop ik mijzelf veertig hoorde zeggen.

Sinds dat moment ben ik er eigenlijk heel erg mee bezig, want wat is dat nou 40?
Ben je dan oud? Vond ik toen ik 16 was nl. wel, maar nu...
Begin je dan af te takelen? Als ik soms uit mijn bed opsta, geloof ik toch zeker van wel...
Is dan de helft van het leven hier over? Weet ik niet, ik heb met mijn zoon afgesproken dat ik 110 ga worden...
Of is het zoals ze zeggen, het leven begint bij 40. Meer rust? Ja de kinderen zijn groter en al heel zelfstandig, maar ik rijd nog steeds als een taxi heen en weer naar het sporten.
Meer wijsheid? Natuurlijk ik heb veel geleerd de afgelopen jaren en ken mezelf steeds beter, maar of ik nu al zo wijs bn, stuntelen kan ik nog als de beste...
Huisje boompje beestje onder controle.... ach huisje is er, boompje ook zeker, beestjes in drietallen, maar ik ben nog lang niet klaar en waar ik zijn wil...

Kortom heel veel vragen en nieuwsgierigheid gaat er in mijn hoofd om de laatste weken. Op het moment dat ik er met anderen over praat, merk ik dat het ook bij anderen leeft. Het leidt al gauw tot geanimeerde gesprekken over die "rot knieƫn die 's ochtends zo kraken" tot "ik heb nu ineens het geduld om lekker met een beker thee voor het raam te staan en in het niets te staren", naar "ja maar dan wel met mijn bril op anders zie ik het verschil niet tussen de buurhond en mijn jongste zoon".

Omdat ik graag schrijf en dingen van me af schrijf heb ik dit blog gemaakt. Als een leidraad in mijn "zoektocht" naar alle leuke en mindere leuke kanten van het 40+ zijn. Leuk als je mee leest, nog leuker als je ook af en toe jouw eigen ervaring deelt.

Groet en tot gauw!
Monique

Geen opmerkingen:

Een reactie posten