Middle Ages

Marie Louise is net 40 geworden. Ze worstelt met zichzelf op deze leeftijd, maar weet zich met haar eigen bedrijfje prima staande te houden. Ze is moeder van twee tieners en getrouwd met een aan zijn werk verslaafde, maar lieve man en goede vader. Werk, kinderen, een huishouden met een hond en zichzelf, heel veel ballen om in de lucht te houden. Drie keer in de week neemt ze ons mee voor een kijkje in haar licht chaotische leven en hoofd.

Maandag 6 januari rond 15:00 uur. "Wake up"
Ik pas de datum op de offerte aan naar het nieuwe jaar en ineens valt het kwartje.
"2014... 2014," murmel ik voor me uit. "Jemig 2014!" roep ik steeds harder uit tegen mijn laptop.         
"Wat is er met 2014, mam?" Verstrooid kijk ik op. Oh, oké, Shane is thuis. Ik sta op en geef hem een snelle zoen op zijn wang, snel want een bijna 13-jarige tiener wil niet meer uitgebreid geknuffeld worden door zijn moeder na schooltijd. 
"Ja 2014, het is gewoon ineens 2014!" zeg ik tegen hem. Hij draait zich om en begint naar de keuken te lopen. "Nou niet ineens hoor. zes dagen geleden was het oud en nieuw en toen werd het 2014. No big deal". Met een ruk trekt hij de koelkast eur open en pakt er het pak melk uit.
"Tijd gaat gewoon snel tegenwoordig," zeg ik terwijl ik hem volg en zie hoe hij zogenaamd doet alsof hij stikt in een slok. "Pff niet snel genoeg!" briest hij. "Ik bedoel maar, ik wordt 13 dit jaar, wat is dat nou, 13? Kijk Thysia wordt 15, dan ben je wat. Ik moet nog 2,5 jaar wachten om zo iets te bereiken"Hij zet het pak weer aan zijn mond en drinkt gulzig. Ik schudt mijn hoofd.           
"13 is ook leuk hoor. Ik weet nog goed toen ik.."begin ik , maar Shane wuift met zijn hand. "Mam, alsjeblieft! Dat heb ik allemaal al duizend keer gehoord!"
"Wat heb je al duizend keer gehoord?" klinkt vanuit de gang, vlak voor de voordeur veel te hard dicht slaat. Shane zet de melk terug en pakt zijn tas.
"Dat mam zich weer heel oud voelt vandaag!" roept hij de gang in naar zijn zus. Ik kan hem alleen verbaasd nakijken als hij naar zijn jas grijpt. "Brent heeft gevraagd of ik wiskunde bij hem kom maken, dat kwam ik even zeggen. Ben half 6 thuis," roept hij onderweg naar de voordeur, onderwijl zijn zus een por in de zij gevend. Thysia lacht en maakt een schoppende beweging naar zijn achterste die in het niets beland omdat hij naar buiten springt.
"Dag lief oud moedertje van me," zegt ze plagend tegen mij als ze de keuken in komt. "Waar had je het moeilijk mee?" ze klapzoent me op de wang en trekt de koelkast open, grijpend naar het pak melk.
"Nou gewoon met het feit dat het alweer 2014 is,’ zeg ik.
"Ja duhuh! Dat is het al zes dagen!" Thysia kijkt me even aan alsof ik uit een raar roze ei kom, zet het pak aan haar mond en voor ik er wat van kan zeggen laat ze de overgebleven melk terug klokken, draait de dop erop en springt op. "Ik ga ook, moet training geven weet je nog. Ik ben rond half 6 thuis."  Nog voor ik het goed door heb is ook zij verdwenen. Hoofdschuddend staar ik even naar de dichte deur en besluit dan maar weer verder te werken. Ik loop weer naar mijn laptop en klap het open. De woorden op de offerte staren me aan. Ik kan me niet meer concentreren,15:00 uur, mijn kids zijn uit school en ook al zijn ze weer gevlogen, mijn werkdag is daardoor over, de aandacht is weg. Met een zucht sta ik op en bedenk me dat ik eerst de hals van het pak melk maar eens ga schoonmaken. En voor de tigste keer neem ik me voor hier volgende keer echt een stokje voor te steken. Mopperend dat melk in een glas hoort als je het wilt drinken, ga ik op zoek naar een schoonmaakdoek en afwasmiddel. 

22:00 uur
Ik knijp mezelf eens in mijn hangbuikje en trek een grimas naar de badkamer spiegel.   
6 dagen 2014 en nog steeds zijn de decembergevolgen zichtbaar. Of misschien voelbaar en daarmee laten ze alle teugels zien die ik sinds de zomervakantie heb laten varen. Ik smeer me in met bodylotion en trek mijn slaap t-shirt aan. Met mijn nachtcrème in mijn hand werp ik een close up blik in de spiegel.
 "Hee, niet al het moois ervan af kijken hoor!" grapt Thijn achter me. Ik kijk hem via de spiegel aan en steek mijn tong naar hem uit. Via diezelfde spiegel kijk ik naar hem als hij onder de douche stapt. Zucht, mijn echtgenoot heeft nog steeds het lijf van een 25-jarige ondanks zijn 45 jaar. Hij wel, maar ja hij werkt ook zo hard! Te hard eigenlijk maar ik weet ook dat hij dat werken en verantwoording dragen heerlijk vindt. Ik weet ook dat hij zegt dat hij mij nog steeds mooi vindt. Maar ja, veel tijd om goed te kijken heeft ie overdag niet. Hij is er bijna nooit met daglicht! Waarschijnlijk maar goed ook, denk ik als ik nog een keer goed naar mezelf in de spiegel kijk. Ik ben echt wel aangekomen de afgelopen 20 jaar. Gerimpeld rond mijn ogen en bah, zelfs een grijze haar! Een grijze haar! Ik weet niet wat harder aankomt, deze recente vondst of het bereiken van de 40, nu zo'n drie maanden geleden. 40! zucht. 2014! zucht. Ik wilde op mijn 40ste een jong uitziende sportgodin zijn. Zo een waarvan ze zeggen, jij 40? Nou je ziet eruit als 30. Zo een waarvan ze zeggen, de jaren krijgen op jou echt geen vat. Zo een die bruist van de energie en kracht. Zo een die door het leven fladdert en de indruk wekt dat ze 120 gaat worden. Nog een keer kijk ik naar mezelf en met een pruilmond naar mijn spiegelbeeld realiseer ik me alweer dat me dat in de verste verte niet gelukt is. Ik schat dat ik zo'n 10 kilo te zwaar ben. Aan mijn spieren zie je niets anders dan dat ze al heel lang niet getraind zijn en mijn ogen zijn omgeven van de kraaienpootjes. Verdorie, het lijkt wel of er een hele zwerm van die vogels over mijn oogkassen heeft gewandeld. Om nog maar te zwijgen van de extra huid onder mijn wangen en bovenarmen. Nog even en mijn kinderen komen straks die zachte lelletjes bij mij aaien zoals ik vroeger altijd bij mijn oma deed! Met grote ogen kijk ik op, mezelf recht aan kijkend. Daar moet ik een stokje voor steken en wel NU! Morgenochtend ga ik op de weegschaal, morgenochtend gaat mijn dieetweken in van yoghurt, salade en mager eten bij het avondeten. Morgenochtend start ik met 2 liter water drinken en minder koffie en wijn. Morgen ga ik na mijn werk lang met de hond wandelen, richting de sportschool voor een nieuw abonnement. En nu ga ik vroeg naar bed, geen slaapmutsje beneden meer want dan gaan we vast aan die oude kaas. hoe slecht is dat wel niet voor je zo vlak voor het slapen gaan!
"He schat, blijf je naar jezelf staren in de spiegel? Ik zit al een minuut of tien op je te wachten!" roept Thijn van beneden. Ik hang in het trappengat om de hoek en kijk naar de salontafel. Portje, kaarsje en ja hoor old amsterdammertje.... En Thijn die lief naar me lacht en uitnodigend naast hem op de bank klopt. Zucht, geen weerstand, geen ruggengraat, ik ben officieel een 40 jarig watje, dat nu snel opeen maandagavond haar joggingbroek aanschiet voor ze naar beneden loopt.....